با وجود تفاهم و آشتی بین دو بال اصلی ورزش که پس از ماه‌ها کشمکش، در خیابان سئول و در آخرین جلسه مشترک میان مسئولان سازمان تربیت‌بدنی و کمیته ملی المپیک در حضور معاونین سازمان و اعضای کمیته اجرایی در دفتر کار علی سعیدلو صورت گرفت و پس از رسیدن به توافق نهایی در مورد چگونگی جذب بودجه و نحوه آماده‌سازی رشته‌های ورزشی در بازی‌های آسیایی و گرفتن مجوز هواپیمای اختصاصی برای کاروان اعزامی، حالا مهم‌ترین دغدغه دو تشکیلات مرتبط با ورزش، از‌دست‌رفتن زمان و رساندن تیم‌ها و قهرمانان به حداقل شرایط آمادگی در ماه‌های سرنوشت‌ساز پیش رو است.
پاداش عادی شدن روابط کمیته ملی المپیک و سازمان تربیت بدنی کمک 20 میلیارد تومانی سازمان ورزش به فدراسیون‌های ورزشی و این کمیته بود. در فاصله تنها 4ماه به آغاز شانزدهمین دوره بازی‌های آسیایی گوانجو و در شرایطی که بودجه مورد نیاز هم تأمین شده است، وضعیت تیم‌های ملی اعزامی به این رویداد مهم قاره‌ای به جز در مورد چند رشته مشخص مثل کشتی، تکواندو، فوتبال، والیبال، بسکتبال، کاراته، ووشو، بوکس، دوومیدانی، جودو و... هنوز به‌طور دقیق معلوم نیست و نمی‌توان ارزیابی دقیقی از موقعیت کیفی آنان داشت. تکلیف بسیاری از رشته‌های رکوردی نیز هنوز در پرده ابهام است و آنان برخلاف رشته‌های گروهی باید همچنان منتظر بمانند.
برطرف نشدن کامل نگرانی‌ها
با وجود رسیدن بودجه، هنوز همه نگران سرنوشت کاروان ورزشی ایران در این رقابت قاره‌ای هستند که در مقیاسی کوچک‌‌تر از بازی‌های المپیک، هر 4سال یک‌بار برگزار می‌شود. در این میان رئیس کمیته ملی المپیک که پیش‌تر خبر از فاجعه برای ورزش ایران در گوانجو داده بود با وجود اختصاص بودجه بازی‌ها، نگرانی‌اش به‌طور کامل برطرف نشده است. علی‌آبادی در پایان جلسه کمیته اجرایی کمیته ملی المپیک گفت: به اعتقاد من تاخیر در تخصیص بودجه، مشکلات فراوانی را برای کاروان اعزامی به گوانجو ایجاد کرده است اما کمیته ملی المپیک تمام سعی و تلاش خود را به کار می‌بندد تا با حمایت ویژه و نظارت دقیق از مدت زمان باقیمانده نهایت استفاده را برای آماده‌سازی کاروان ببرد.
شرایط غیرقابل پیش‌بینی
مهم‌ترین رویداد ورزشی قاره آسیا در سال2010 در حالی از روز 21آبان‌ماه در شهر بندری گوانجو چین با حضور کشورهای آسیایی آغاز خواهد شد که قرائن حکایت از آن دارد که ورزش ایران شرایط غیرقابل پیش‌بینی‌ای در این دوره از بازی‌ها داشته و فعالیت‌های سازمان تربیت بدنی و کمیته ملی المپیک به‌عنوان دو ارگان اصلی و تصمیم‌گیرنده در ورزش کشور در نگاه به این رویداد قاره‌ای برخلاف هماهنگی ظاهری، کاملا متفاوت است. هرچند مسئولان این دو نهاد ورزشی تلاش دارند تا اوضاع ورزش کشور را برای حضور در بازی‌های آسیایی طبیعی و عادی جلوه دهند و حتی در برخی اظهارنظرها، خود را از برنامه‌های پیش‌بینی‌شده جلوتر بدانند اما بر کسی پوشیده نیست که تدارک، پشتیبانی و آماده‌سازی تیم‌های اعزامی به گوانجو نسبت به دوره‌های قبل از وضعیت مطلوبی برخوردار نبوده و با شرایط موجود و بضاعت فعلی موفقیت ورزش ایران در بازی‌های آسیایی، رؤیایی دست‌نیافتنی به‌نظر می‌رسد.
مهم‌ترین مشکل ورزش کشور طی سه‌ماهه اول امسال رخ نمود که ناشی از بالاگرفتن اختلافات میان سازمان تربیت بدنی و کمیته ملی المپیک در مباحث مختلف از جمله درباره شیوه واریز بودجه مصوب از سوی دولت از طریق سازمان یا به‌صورت مستقیم مثل گذشته به حساب کمیته ملی المپیک بود و موجب شد تا صدای اعتراض بسیاری از فدراسیون‌های ورزشی در انتقاد از بدقولی کمیته ملی المپیک در پرداخت هزینه‌های اردویی و آماده‌سازی تیم‌ها و نفرات شرکت‌کننده در بازی‌های آسیایی در ابتدای سال و رساتر از همیشه در رسانه‌ها بازتاب پیدا کند. از سوی دیگر و در حالی‌که دیگر حریفان ما از مدت‌ها پیش و شاید هم از پایان بازی‌های دوحه خود را آماده بازی‌های دوره بعد می‌کردند، ورزش ما هنوز در تدوین استراتژی خود برای این بازی‌ها سردرگم بوده است.
استراتژی متفاوت سازمان
اگرچه معاون سازمان تربیت‌بدنی این شائبه را که گفته می‌شود «سازمان تربیت بدنی با نگاه صرف مدال‌آوری کمیته ملی المپیک برای اعزام تیم‌های ملی به گوانجو چندان موافق نیست و با نگاه توسعه‌محور، ارتقای جایگاه رشته‌های ورزشی نسبت به حریفان آسیایی را دنبال می‌کند» قویا رد می‌کند اما کتمان نمی‌کند که سازمان، استراتژی خاص خودش را دارد.
حمید سجادی در همین زمینه به همشهری گفت: ما در حال بررسی 3استراتژی در این خصوص هستیم و درحال تطبیق‌دادن موقعیت کنونی ورزش ایران با 5 کشوری که در جدول مدال‌ها در دوحه بالاتر از ما ایستاده‌اند. وی افزود: سازمان و کمیته هردو اولویت مشترکی دارند و آن هم دادن شانس به رشته‌های دارای بخت مدال در این بازی‌هاست. برای سازمان تربیت بدنی بحث کیفی اهمیت بیشتری از بحث کمی دارد. وی دلیل اصلی غیبت ایران در نیمی از رشته‌ها را ناشی از چنین تفکری خواند. وی در پاسخ به این سؤال که آیا سازمان تربیت بدنی هم همانند مسئولان کمیته ملی المپیک نگران نتایج احتمالی خواهد بود گفت: ما هم نگرانیم و هم امیدوار.
البته پس از 3 بار حضور دیگر در جلسه ستاد بازی‌ها بهتر و دقیق‌تر پاسخ این سؤال را خواهم داد. وی همچنین در جواب این سؤال که چه ضرورتی باعث شد تا سازمان تربیت‌بدنی در کنار کمیته ملی المپیک اقدام به ایجاد ستاد بازی‌ها کند، گفت: فدراسیون‌ها زیر مجموعه سازمان به شمار می‌روند و در صورت عدم‌موفقیت، سازمان نیز باید پاسخگو باشد و این مهم‌ترین دلیل راه‌اندازی ستاد بود، ضمن آنکه دبیرکل کمیته ملی المپیک هم عضو این ستاد است.
سجادی در پیش‌بینی‌اش از موقعیت احتمالی ورزش ایران در گوانجو هم خوشبین است؛ «با وجود نگرانی که طبیعی است، به نتایج تیم‌ها و قهرمانان ایران در گوانجو خوشبینم و بسیاری از فدراسیون‌ها و رشته‌ها قول کسب مدال‌هایی بیشتر از دوحه را داده‌ا‌ند.»
جای نگرانی نیست
علی‌آبادی تا مدت‌ها هدف شعار گونه رسیدن به مقام سوم بازی‌های آسیایی گوانجو را مهم‌ترین استراتژی ورزش کشور برای این بازی‌ها قلمداد می‌کرد ولی حدود 13ماه پیش او با خداحافظی از سازمان تربیت بدنی آرزوهای خود را نیمه‌تمام دید. با جابه‌جایی در رأس سازمان تربیت‌بدنی و حضور علی سعیدلو در ساختمان خیابان سئول هرچند رئیس سازمان به‌طور صریح درباره جایگاه احتمالی ایران در بازی‌های آسیایی گوانجو اظهارنظر نکرد ولی بارها بر این نکته تأکید کرده که در این بازی‌ها به دنبال کسب جایگاهی بهتر از ششمی دوره گذشته خواهد بود.
سعیدلو درست در گرماگرم اختلافات بالاگرفته با کمیته ملی المپیک گفت: جای هیچ‌گونه نگرانی نیست و ورزش ایران راه خود را به‌درستی طی می‌کند.با اوصاف برشمرده، همدلی در ماه‌های باقی مانده تا بازی‌های آسیایی و کنارگذاشتن اختلافات، 2 عاملی است که می‌تواند به جبران زمان از دست‌رفته تا حدودی کمک کند به شرطی که هرچه زودتر تکلیف تیم‌ها و رشته‌های اعزامی را روشن‌سازیم.
